De Ganges en de Brahmaputra vinden hun weg naar de golf van Bengalen

Situatie

Bangladesh behoort tot de armste landen van de wereld. Volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties leeft in Bangladesh 89,9% onder de armoedegrens. De elite is afkomstig uit een zeer klein en sterk onderling verweven deel van de bevolking, en heeft zijn wortels in zowel grootgrondbezit als in industrieel eigendom, in de moslim geestelijkheid en in de politiek. De positie van de vrouw is slecht. Armoedebestrijding, 'human resources development' en verbetering van de positie van de vrouw hebben formeel een hoge beleidsprioriteit bij de overheid, maar zijn vaak gebrekkig in de uitvoering.

Ondanks stijgende uitgaven in de begroting voor de sociale sectoren, zijn deze per hoofd van de bevolking gering en blijven slechte gezondheid en de lage scholingsgraad van de bevolking een groot obstakel vormen voor de sociaal-economische ontwikkeling. Desondanks geldt, dat bijvoorbeeld op het terrein van de toegang van vrouwen en meisjes tot basisonderwijs, of het verlagen van de bevolkingsgroei indrukwekkende resultaten zijn geboekt. Niet Gouvernementele Organisaties (NGO's) hebben hierbij een belangrijke ondersteunende functie. Bangladesh behoort tot de groep van Minst Ontwikkelde Landen (MOL) en is leider van die groep in het World Trade Organisation-kader. Het land heeft een structureel tekort op de lopende rekening van de betalingsbalans. Voor Bangladesh zijn de overboekingen van in het buitenland werkzame burgers van groot belang. Het land heeft daarnaast een grote behoefte aan ontwikkelingssteun. De totale ontwikkelingssteun (uitgaven) bedroeg in 1997 2,3% van het Bruto Nationaal Product (in 1991 was dat nog 6%). Met valutareserves die nauwelijks voldoende zijn voor twee maanden import blijft Bangladesh kwetsbaar voor plotselinge economische tegenvallers, zoals de regelmatig terugkerende overstromingen.

Bangladesh is een parlementaire democratie. Het presidentschap van Bangladesh is een grotendeels ceremoniële positie, de macht ligt bij de minister-president die het hoofd van de regering is. De huidige president is Zillur Rahman. De president wordt iedere vijf jaar gekozen door het parlement. De beperkte macht van de president wordt uitgebreid in tijden van een overgang tussen twee regeringen. De president benoemt de minister-president uit de parlementsleden, hij dient hierbij iemand te kiezen van wie hij aanneemt dat die de steun van de meerderheid van de parlementariërs geniet. De president benoemt ook de leden van de hoogste rechtbank, de, Supreme Court.

De huidige minister-president van Bangladesh is sinds 2008 Sjeik Hasina Wajed, zij staat aan het hoofd van de regering. De regering bestaat uit ministers die gekozen zijn door de minister-president.

Bangladesh heeft een eenkamerparlement, genaamd de Jatiya Sansad (huis van de natie) met 300 leden. De leden worden iedere vijf jaar gekozen door verkiezingen in districten.


De steeds terugkerende overstromingen zijn een groot probleem voor de lokale bevolking.		Ook al is ze wat verbeterd, de positie van de vrouw is nog steeds slecht.		Het merendeel van de bevolking lijdt een eenvoudig bestaan.